Одбележуваме 147 години од смртта на Георги Хаџи Гогов- Гого Чорбаџи
На 11-ти ноември 1876 г. во Воден умира народниот будител ГЕОРГИ (ХАЏИ) ГОГОВ, наречен ГОГО ЧОРБАЏИ, деец на преродбата во Македонија, и еден од раководителите на Бугарската обштина во Воден. Роден е 1821 г. во Воден. Станува еден од водачите на Бугарската партија во борбата против Цариградската патриаршија и гркоманите за црковна независност. Ја подарува својата куќа во градот за Бугарско машко и женско училиште и финансиски го подпомага. Потоа подарува и место за Бугарски параклис. Во 1869 г. Г. Гогов држи ан во Воден, во кој организира средба меѓу Трпо Поповски и првенците на градот, на која е решено да се открие првото Бугарско училиште таму. По извојвањето на црковна независност во 1870 г. поддржува тесни врзки со новосоздадената Бугарска екзархија. Тој е нејзин полномошник и се занимава со уредување на обштинските прашања во Воден и во Солун. Во ноември 1870 г. Гогов и учителот Димитар Македонски пристигат во Цариград со барање од Воденската епархија за присоединување кон Екзархијата. Тој влегува во остри расправи со солунскиот митрополит, кој што се заканил, дека Грците ќе ги гонат непомирливо Бугарите. Умира од удар во родниот град, а е погребан во с. Владово.
“На вториот ден од Солун стигнав во Воден и преноќував во хотелот на прочуениот патриот Георги Гогов, кој во тоа време беше најпробудениот и интелигентен граѓанин во Воден. Штом ги растоварив облеките гледам дека се доближува до мене добро облечен, разговорлив и засмеан, висок и црвен човек. Тој беше Георги Гогов, кој при нашето познанство ми предложи да останам за учител во Воден. Јас на почеток се насмеав на вистиноста, излегов низ чаршијата и испитав едни и други за чесноста на Гогов, за кого добив сведоштва за чесноста, та се вратив во хотелот и ветив да останам во Воден. Г-н Гогов моментално ги повика своите сомисленици со кои се советуваше и веднаш склучивме договор.
За прв пат отворивме бугарско училиште во куќата на Антон, но после поп Антон Мицев, од која што куќа не после долго време се преместив во обширното здание на фабриката на Г. Гогов. На првиот ден при откривањето на бугарското училиште се запишаа 75 ученици и во продолжение на една седмица се зголемија на 110 ученици.
Тогашниот воденски грчки владика Калиник се вчудоневиди од ненадејната појава во неговата епархија и почна најенергично да дејствува, но пред вештините на г-н Гогов, кој беше многу близок пријател со мегленските бегови Дурозиновци, ништо не можеше да направи.
Граѓаните охрабрени од поддржката на споменатите бегови, почнаа борба и за црквата Св. Врач. Властите поради подбуцнувањата на грчкиот владика, кога уште не суштествуваше ниту Екзархија, ниту екзарх ги затворија првенците од градот и како најлоши злодејци ги испратија во Солун.
Сите воденчани, без разлика, како основач на Бугарштината мошне многу ме уважуваа и почитуваа. Моето одење во Воден даде повод 10-15 гркомански цркви да се отцепат од грчката митрополија и да го признат врховенството на Бугарската екзархија.“
