|

Одбележуваме 90 години од раѓањето на познатиот бугарски филолог од Егејска Македонија Благој Шклифов

На денешен ден се навршуваат 90 години од раѓањето на познатиот бугарски филолог и дијалектолог од Егејска Македонија Благој Шклифов.

Шклифов е роден на 30. 01. 1935 г. во костурското село Черешница во Егејска Македонија, денес Поликерасо, Грција. Неговиот дедо Кољо (Никола) бил учесник во Илинденското востание како курир на селската чета.

На крајот на април 1948 година, за време на граѓанската војна во Грција, Благој Шклифов станува дел од таканаречени деца бегалци. По краткиот престој во Вардарска Македонија, бил испратен во Унгарија, каде што го завршил средното, а подоцна и високото образование, насока руска и бугарска филологија.

Во 1964 г се населува во Софија, каде што се запишува на докторски курс посветен на бугарската историска фонетика со фокус на македонските дијалекти. Во 1969 г. родителите на Шклифов исто така се преселуваат во Софија. Од 1971 г работи во Институтот за бугарски јазик при БАН. Во 1980-тите и 1990-тите бил гостин-предавач на Универзитетот во Сегед, Унгарија. Ги предава дисциплините „Историска граматика на унгарскиот јазик“ и „Унгарска дијалектологија“ на софискиот универзитет „Св. Климент Охридски“.

На 20 септември 2003 година, Шклифов го запишува бугарскиот дијалект во селото Поплжани, Леринско и престојувал во селото. Рано следното утро, недела, 21 септември, Шлифов тргнал од Поплжани за Сер. На 16 километри пред Сер, автомобил ауди со исклучени светла во мрак ги престигнува и удира во нивниот автомобил од десната задна страна. Благој Шклифов починал на 25 септември 2003 г. по повредите од сообраќајката во Грција.

Шклифов ги истражува југозападните бугарски говори – главно костурскиот, преспанскиот и бобошкиот, старобугарското влијание во унгарскиот јазик, лингвистичката состојба во Северна Македонија. Тој го застапува ставот дека говорите се примарен извор за проучување на историјата на јазикот. Некои од неговите заклучоци во врска со промените на многу фонетски појави во бугарскиот јазик се неконвенционални и се во спротивност со прифатените од славистиката во 19 век.

Шклифов го критикува стеснувањето на дијалектната основа на литературната норма на бугарскиот јазик и дискриминацијата на западнобугарските говори по 1878 г. Правописната реформа од 1945 година, отстранувањето на буквата ят (ѣ) ја дефинира како антинационална одлука, основа за национално неединство и спротивставување меѓу источните и западните бугарски говори. Така, според него, се олеснува создавањето на уште една бугарска книжевна норма – онаа во Северна Македонија, дефинирана од него како „создадена на дел од бугарската дијалектна територија со српско графичко, правописно и лексичко влијание и со многу новосоздадени зборови. со цел да се оддалечи од бугарската основа“.

Слични Објави