Пред 164 години во Цариград е најавена бугарската црковна независност

На 3 април 1860 година, за време на свечената велигденска богослужба во бугарската црква „Свети Стефан“ во Цариград, митрополитот Иларион Макариополски не го спомнал името на вселенскиот грчки патријарх, јавува БНР. Наместо името на патријархот Кирил VII, митрополитот го изговорил името на султанот Абдул Меџид и додал „секоја епископија на православните“ (Сите православни епископи). Ваква формулација можел да ја изговори само поглавар на автокефална црква. Со овој чин Бугарската црковна општина во главниот град на Отоманската империја изјавува дека не ја признава духовната власт на Патријаршијата во Фенер и прогласува независност на Бугарската црква.

По 10 години дипломатски перипетии, Велигденската акција завршила со формирањето на Бугарската егзархија. Бугарската православна црква била призната како рамноправна со другите цркви во 1945 година.

Историчарот Тончо Жечев во својата книга „Бугарскиот Велигден или страстите “ пишува дека уште тогаш Георги Раковски толку високо го ценел тоа што се случило што сакал овој свет ден да се празнува секоја година. „Националниот календар на Бугарите во тоа време беше речиси празно поле, на него сè уште немаше крвави точки со кои ги одбележуваме празниците. Раковски сакаше да го сврти вниманието на Бугарите на еден од најважните денови во нивниот нов календар. Но, дојдоа други настани, личности. Постепено бугарскиот календар се исполни со многу црвени точки и за малку ќе го заборавивме овој празник…“ пишува Жечев.