Коледарите не посетуваат по претходно закажан термин, нашите честитки се претежно дигитални
Божиќните денови се чини останаа најмногу семејни празници. На Бадник, без разлика на ритамот на работа и живот, што и да налага дигиталната трансформација, секој сака и се собира со своите најблиски, со семејството. Раѓањето на новото Сонце, на младиот Бог Исус Христос, е добар повод да се собереме, да се сретнеме околу Посна трпеза или следниот ден – на Божиќ, покрај елката.
Ова беше коментирано за БНР-Радио Софија гл. асистент д-р Иглика Мишкова – Заменик директор на Институтот за етнологија и фолклорни студии со Етнографски музеј при БАН.
Таа потсети на старите традиционални барања за празничната трпеза – положување на слама на земја, како и на непарниот број посни јадења – соодветно украсен леб, сарми, полнети пиперки, грав, ошав, кромид итн. во зависност од регионот на Бугарија.
Секој треба да го проба секое јадење, макар и малку – за здравје и плодност, посочи д-р Мишкова.
Според неа, коледарите денес најчесто ги организираат групи во центрите на заедницата и повеќе можеме да ги видиме на сцената. Во некои региони – вклучително и околу Софија, се формираат коледарски групи, кои по претходно закажан термин ги посетуваат куќите во населбата.
Во некои градови, како што е Јамбол на пример, се одржуваат фестивали каде што може да се видат различни групи како изведуваат различни обреди.
Можеби се смени начинот на правење желби, но луѓето се уште посакуваат здравје, деца, среќа. Една од разликите е што пред извесно време луѓето повеќе нагласуваа на личните контакти, додека сега дури и за желби прибегнуваат кон готови дигитални форми на честитки.
Прославата на Божиќ кај нас најдрастично се промени по Ослободувањето на крајот на 19 век, кога од Европа беа донесени обичаите на украсената елка, топки во палатата и подароци за сите деца.
Фото: БНР
