Две години непоколебливост: Украина против новиот бран на империјалистичката инвазија

Пишува: Олесја Илашчук, амбасадорка на Украина во Бугарија специјално за Фактор

Дваесет и четврти февруари 2022 година го означи почетокот на новата ера за цивилизираниот свет, предизвикана од неиспровоцираната целосна инвазија на Украина од страна на Руската Федерација. Овој чин на агресија не беше спонтан или неочекуван; тој стана уште една манифестација на империјалната политика на Русија, чии корени се протегаат до длабочините на историјата.

Дваесет и четврти февруари 2022 година засекогаш влезе во историјата не само како датум, туку како симбол на пркосот на украинската нација, која тргна по патот на херојскиот отпор и очајничката одбрана на својата слобода.
Руската инвазија на Украина е крваво повторување на геноцидот врз украинскиот народ, тоа е нова ера во борбата на Украинците да го потврдат сопствениот идентитет, суверенитет и право на самоопределување.

Позадина

Од времето на државата Киевска Рус, украинскиот народ е формиран како посебен, со своја богата култура и традиции и со свој јазик.
Во 17 век, украинската козачка држава на хетман Бохдан Хмелницки го означи почетокот на формирањето на украинската државност. Во 1710 година, Украинците го создадоа првиот демократски устав – „Договори и декрети за правата и слободите на Запорожската армија“.

Меѓутоа, во ерата на просветителството, Руската империја ги ликвидираше сите принципи на Перејаславскиот мировен договор потпишан во 1654 година, кој подоцна беше склопен во договор за „обединување на украинскиот и рускиот народ“. Митот за „повторното обединување“ всушност ја означува руската царска политика на систематско уништување на украинскиот народ, духовност, култура и јазик.

По крвавиот погром врз украинските Козаци, рускиот царски режим систематски ги забрануваше украинските училишта, украинскиот јазик, украинската литература, украинскиот театар, украинските песни…
Падот на царската автократија на почетокот на 20 век, исто така, не му донесе трајна независност на украинскиот народ.
Украинската Народна Република, како меѓународно призната држава, постоеше само неколку години по завршувањето на Првата светска војна. Болшевичката окупација на Украина, црвениот терор, руската уцена кон европските земји доведоа до меѓународен компромис – влез на дел од Украина во СССР под услов да се зачува нејзината широка културна и национална автономија во рамките на Советскиот Сојуз, вклучително и правото. да врши меѓународни активности .

Сталинистичкиот режим во СССР премногу кратко ги толерираше своите меѓународни обврски. Од крајот на 1920 година започна нова страшна страница за Украина – масовни политички репресии, уништување на политичката, интелектуалната и уметничката украинска елита.

Во 1932-1933 година, Украинците беа убивани преку вештачки предизвикан глад. Околу 10 милиони невини луѓе загинаа во страшно мачеништво, останале без прехранбени производи, кои им биле одземени од казнените одреди…. Украинците остануваат без храна, без семеен статус, со страшна генетска траума… Цела генерација од тие кои умреле од глад и неродени деца…

Гладот ​​како казна против Украинците беше повторно применет подоцна, во 1946 година, кога над 70.000 етнички Бугари умреа од глад на териториите на јужна Украина, новоприпоени кон СССР.

Паралелно, сталинистичкиот режим изврши уште едно злосторство против човештвото – присилна депортација, преселување во Сибир на Украинците и претставници на други народи од западна и јужна Украина, вклучувајќи го и Крим. Тоа се милиони луѓе – Украинци, Кримски Татари, Германци, Бугари и претставници на други националности и домородни народи. Повеќето од нив загинаа во нехуманите услови на советската депортација и самиот транспорт. За време на принудното преселување, како и општо за време на советскиот период, човечкиот живот нема никаква вредност.

Во наши денови

По распадот на Советскиот Сојуз во 1991 година, Руската Федерација постојано покажуваше дека не се откажала од своите империјални амбиции. Таа не се откажа од овие амбиции не само во однос на Украина, која успеа да ја врати својата независност, туку и во различни прилики и под различни хибридни наративи, во однос на другите соседни земји: балтичките држави, Молдавија, Грузија.
Руската агресија од 2014 година, анексијата на Крим и воените дејствија во источна Украина станаа уште еден криминален доказ дека раководството на Кремљ свесно, намерно и систематски го уништува меѓународниот правен поредок.

Целосната руска инвазија на Украина во 2022 година е резултат на недостатокот на навремена реакција од страна на меѓународната заедница на постојано растечката агресија и криминалните апетити на Кремљ. Две години, 730 дена од борбата на Украина против руските окупатори ја демонстрираат нескротливоста, единството и одлучноста на Украинците да возвратат против непријателот, кој своевремено лицемерно се нарекуваше пријател и брат.

Современата реакција на светската заедница на акциите на Русија, поддршката за одбранбената способност и заштитата на украинските привремено раселени лица сведочи не само за признавањето на правото на Украина на самоодбрана, туку и за признавањето на улогата на Украинската држава како бастион на европските вредности на источните граници на Европа.

За време на овие трагични две години, украинската култура, литература и уметност доживеаја неверојатен подем, станувајќи средство за отпор и документирање на злосторствата на агресорот. Песните, сликите и филмовите создадени во услови на војна веќе влегоа во златниот фонд на националната култура, станаа дел од светското културно наследство како доказ за нескротливоста на духот пред тиранијата.

Двете години војна покажаа дека криминалците во Кремљ погрешно ги направиле своите пресметки. Руската пропаганда не можеше и не може да ја избрише историјата на Украина. Илјадници руски ракети и беспилотни летала денес не се во состојба да го исплашат украинскиот народ и да ја скршат неговата волја. Борбениот дух и отпорот на Украинците се зајакнуваат во праведната борба за нивната иднина и во спомен на подвигот на милиони Украинци измачувани од подмолниот руски империјализам.

Благодарност на Украина до пријателска Бугарија

Бугарија, како пријателска земја, во 2014 година ја осуди руската агресија и постојано е меѓу првите земји кои ги поддржуваат сите фази на интеграцијата на Украина во ЕУ и НАТО.
По 24 февруари, Бугарија ги отвори вратите за стотици илјади украински граѓани кои бегаа од војната. Украинците и Бугарите се покажаа многу поблиски и разбирливи еден до друг отколку што се веруваше. Ние со вас сме многу искрени, отворени, полни со почит еден кон друг, со желба да водиме отворен и рамноправен дијалог и да ги земеме предвид нашите интереси.

Украина ја чувствува и ја цени политичката, одбранбената и хуманитарната помош и поддршка на Бугарија. Секоја одобрена одлука, секоја манифестација на практичен придонес за зајакнувањето на Украина, секое големо и мало добро дело кон нашата земја и нашиот народ е значаен придонес за меѓународната коалиција на цивилизираниот свет да и помогне на Украина.
Ќе победиме само заедно, само со здружени напори ќе го вратиме мирот во Европа и ќе ја заштитиме мирната и сигурна иднина. Секоја одобрена одлука за помош на Украина е инвестиција во свет без агресија и терор.