Црната карпа- смрт по 1945, а денес криминален молк

Адвокати, лекари, офицери, меѓу кои генерали, градоначалници, трговци, учители, финансиери или само будни граѓани од Самоковско и селата Бели Искар и Белчин. Тоа се луѓето од околината кои комунистичката власт по 1945 година ги фрлила од „Црната карпа“ од близу 1400 м. височина.

„Црната карпа“ се наоѓа на десетина километри од центарот на Боровец, во подножјето на планината Рила, јавува БГНЕС.

80 години подоцна, сè уште не е јасно колку точно биле фрлени во бездната – стотици метри надолу. Ги знаеме имињата на само стотина. Од другите нема ни трага. Неколку децении по нивното убиство, случајни луѓе наоѓаат човечки коски меѓу карпите, но страшната глетка ја чуваат во тајност, за да не ги снајде истата судбина.

Пред да бидат фрлени од височините на „Црната карпа“ сите тие се подложени на нечовечка тортура. Многу од нив биле онесвестени. Дел од вистината за оваа бугарска трагедија од блиското минато му ја должиме на новинарот Георги Манов, кој долги години ги истражувал убиствата и ја објави книгата „Црна карпа“, која ги содржи и имињата на некои од џелатите од комунистичката елита во неговиот роден крај. Од книгата разбираме како на роднините на убиените им било забрането да ги собираат останките на нивните блиски и никому да не кажуваат за нивната судбина.

Морничавата тишина кај „Црната карпа“ сè уште не потсетува на суровата судбина на стотиците Бугари од Самоковско.

Денес, речиси осум децении по овој масакр, до „Црната карпа“ тешко се стигнува. Ако случајниот турист или едноставно некој што живее во близина не прочитал однапред за суровата судбина на нашите предци, ќе стигне до лобното место на стотици будни жители на Самоковско благодарение на таблите за – „Еко патеки“ и „Црната карпа природна знаменитост“. Така се прикривала вистината за судбината на овие маченици – од богохулство, незнаење, рамнодушност или едноставно срам.

На врвот е поставен голем метален крст, на кој е скршена плочата со информацијата за нејзиното поставување на ова место. На неколку метри од него има плоча во спомен на убиените над 30.000 луѓе во Бугарија по 1945 година од страна на комунистичкиот режим.

Но, ова е исто толку големо злосторство како и нивното убиство. Прикривањето на вистината од современите Бугари за она што се случило по 1945 година во близина на „Црната карпа“ значи држење на цели генерации во темнина за минатото и легитимирање на опасните „модерни“ политичари и нивните аспирации за власт.