Д-р Љубомир Тодоров: МПО е природната врска за решавањето на историските недоразбирања меѓу РСМ и Бугарија
Денеска ќе се одржи премиерата на документарниот филм на БГНЕС „МПО – 100 години борба за слободна и независна Македонија“. По тој повод еден од современите лидери на МПО и поранешен главен и одговорен уредник на весникот „Македонска трибина“, кој излегува во САД, напиша специјално обраќање.
БГНЕС го објавува обраќањето на д-р Љубомир Тодоров без уредничка интервенција.
„Во текот на минатиот век се напишани многу написи и книги за Македонската патриотска организација (МПО) во САД и Канада, кои се обидуваат да ги објаснат ставовите, мисијата и позицијата на оваа организација. Во зависност од земјата, склоноста или личниот интерес на авторот, овие написи се движат од претпазливо позитивни до значително негативни и обично се фокусираат на избран сет на принципи за МПО кои не успеваат да обезбедат сеопфатен преглед на мисијата на МПО.
Денес претставува еден поинаков наратив на МПО – документарец во кој се прикажани лични приказни од прва рака на членовите на МПО снимени за време на 102-та годишна конвенција на МПО во 2023 година во Колумбус, Охајо.
Секоја организација со континуирано постоење повеќе од еден век предизвикува почит и љубопитност. За да ги разбереме причините за опстојувањето на МПО повеќе од 100 години, во еден од најбурните периоди во светската историја, да ги изнесеме оригиналните идеи, мисија и кратката историја на МПО, кои не биле отсекогаш надалеку познати или точно претставени.
МПО е основана во 1922 година како македонска политичка организација во САД и Канада. Во 1956 година, зборот „политичка“ е заменет со „патриотска“ за да се избегне какво било недоразбирање во согласност со американскиот закон кој ја ограничува политичкиот ангажман на непрофитните организации.
МПО не е само уште една иселеничка организација во САД, која има за цел да ја зачува културата и традицијата на економските иселеници. МПО е создадена како составен дел и производ на македонското ослободително движење, кое заживеа по Првата светска војна со две јасно дефинирани цели – создавање независна македонска држава како решение на македонското прашање и зачувување и унапредување на вистината за Македонија и нејзините луѓе.
Во 1922 година, во Форт Вејн, Индијана, група поранешни Илиндци основале политичка организација на македонски имигранти во САД и Канада, која легално ќе се бори за македонската слобода. Иако повеќето од членовите на МПО беа со бугарско потекло, тие имаа за цел да создадат независна држава во нивната татковина, Македонија, каде што сите етнички групи и религии, не само нивните, ќе можат слободно да цветаат. Оваа инклузивност, сосема невообичаена за тогашниот Балкан, каде што мнозинството ретко покажуваше милост кон малцинството, стана визија, мотив и движечка сила на МПО повеќе од 100 години.
Политичкиот правец на МПО го зацрта Јордан Чкатров, кој на барање на Тодор Александров ги посети САД во 1924 година и го иницираше создавањето на седиштето на МПО во Индијанаполис, а во 1927 година го основаше весникот на МПО Македонска трибуна и информативното биро на МПО во Њујорк.
МПО во следните 70 години цврсто стоеше на своите основни принципи и ја продолжи борбата за независност и правда за Македонија и нејзиниот народ. Во 1920-тите, ИПО го крена гласот против бруталната денационализација на македонските Бугари во Грција и Србија. МПО ја продолжи борбата и по 1934 година, кога ВМРО и македонските организации беа забранети во Бугарија. МПО не ја прекина својата борба ниту по Втората светска војна, кога комунистите во Југославија и Бугарија ја презедоа власта и ја наметнаа новата доктрина на југомакедонизмот. МПО остана единствената македонска организација во светот која ја одржуваше борбата за македонската слобода и правда сè додека распадот на комунизмот во Источна Европа не донесе трошка надеж за создавање независна македонска држава.
Во 1991 година Вардарска Македонија стана независна држава и ја напушти Југославија. Во текот на следните неколку години, МПО агресивно го туркаше процесот и значително придонесе за признавањето на Република Македонија од страна на американската влада и целата светска заедница, а Бугарија стана првата земја во светот што ја призна.
Она што ја прави МПО уникатна и различна од сите други организации во светот се гледа во нејзиното име, внимателно избрано од нејзините основачи, што зборува за карактерот и мисијата на организацијата – МПО е македонска организација со политичка и патриотска мисија, лоцирана во Северна Америка.
Уникатноста на МПО е што таа не е само уште една етничка организација со мисија да обединува луѓе од една етничка група. Мисијата на МПО не е да ги обедини сите Бугари или сите Македонци денес. Има многу такви етнички организации низ светот. Но, постои само една невладина организација – македонска политичка организација основана од македонските Бугари со мисија да ги обедини сите доселеници од Македонија, без разлика на нивното етничко потекло или религија, кои поддржуваат слободна и независна македонска граѓанска држава за сите нејзини граѓани и зачувување на историската вистината за нејзините народи.
Извонредната вредност на МПО е тоа што е американска организација која ги застапува, изразува и документира ставовите на единствените Македонци во светот кои живееле во слобода и демократија во текот на целиот дваесетти век. МПО отсекогаш била организација со несомнен интегритет, поддржана исклучиво со средства и донации на своите луѓе. Додека ВМРО беше забранета во поголемиот дел од 20 век во Југославија, Грција и комунистичка Бугарија, МПО продолжи да ги изразува и шири своите ставови и
верувања низ светот.
Водачите на МПО веруваа дека создавањето на независна македонска држава ќе го реши македонското прашање, бидејќи не успеаја да го предвидат степенот на разорното влијание на образовните дезинформации и индоктринација во продолжение на 70 години врз народот во Македонија. Но, Македонија во 1991 година беше сосема поинаква од онаа во 1921 година. Дури и денес, повеќе од 30
години откако Македонија беше извадена од Југославија, многу е тешко да се извади Југославија од Македонија.
Мисијата на МПО отсекогаш имала две главни компоненти – застапување за слободна и независна македонска држава и зачувување и промоција на вистината за македонско-бугарското наследство на нејзиниот народ. Овие вредности се неразделни од МПО, бидејќи историски македонската независност потекнува од македонските Бугари, а спомнувањето на едно без друго не може да даде точна или целосна претстава на мисијата на МПО.
Повеќето членови на МПО денес се сметаат себеси за македонски Американци или македонски Канаѓани. Тие силно се идентификуваат со географската област Македонија и нејзината историја како место на нивното потекло. Во исто време тие го сфаќаат и се гордеат со своето бугарско потекло.
Поради оваа хармонија меѓу минатото и сегашноста, МПО денес може да послужи како природен мост за решавање на историските недоразбирања и зајакнување на добрите односи меѓу Северна Македонија и Бугарија. Да се надеваме дека историската неправда направена врз македонските Бугари во Северна Македонија наскоро ќе биде исправена и ќе им бидат понудени истите права како и на другите граѓани, што ќе овозможи земјата да биде примена во Европската Унија.
Денеска да изразиме искрена благодарност до САД и Канада, земјите кои ги пречекаа и им овозможија на членовите на МПО слободно да ја одржуваат својата борба за слободата на Македонија и да ја промовираат историската вистина за нејзиниот народ повеќе од еден век.
Благодарност до тимот на БГНЕС што присуствуваше на Конвенцијата на МПО 2023 година и го направи овој историски документарец. За реализација на оваа иницијатива беше потребен повеќе од еден век, а благодарение на визијата и поддршката на сопственикот на агенцијата БГНЕС, г-дин Љубчо Нешков, која ќе биде ценета од идните генерации.
Денес се сеќаваме на извонредната и монументална работа што генерации членови на МПО ја направија за да ја одржат жива борбата за македонската слобода и вистина за нејзиниот народ во минатиот век. Колосалниот придонес за МПО на Јордан Чкатров, кој воспостави директна врска со лидерите на ВМРО Тодор Александров и Иван Михајлов и ги претстави најистакнатите идни лидери во МПО – Асен Аврамов, Борис Зографов, Љубен Димитров, Петар Ацев и особено треба да се забележат и другите кои ја водеа МПО повеќе од 60 години.
Во 1946 година животот на Чкатров завршил трагично во затворот Идризово кај Скопје, каде што ги поминал своите последни денови, заедно со илјадници други македонски Бугари затворени во Југославија, како што се д-р Васил Иванов, д-р Никола Андонов, д-р Константин Робев, Љубен Топчев. , Методи Калкашлиев, Ангел Димов, Ангел Мишев, Темелко Нешков, Димитар Војницалиев, Васил Настев, Ангел Митрев, Лазар Краиничанец и многу други, од кои некои преживеаја, а подоцна емигрираа и станаа дел од МПО.
Преку филмот и приказните на членовите на МПО кои живеат во Северна Америка, може да се замисли како луѓето од Северна Македонија би можеле да се развиваат и размислуваат денес доколку не биле изложени на повеќедецениски разни угнетувања и систематска антибугарска индоктринација.
Да завршам со зборовите на уште двајца истакнати македонски Бугари од Прилеп – Димче Палисламов и Темелко Нешков. Иако основачите на МПО одамна ги нема – гласовите им ги слушаме – преку зборовите на нивните потомци, потврдувајќи дека додека не се постигне слободата – нема да има разделба!
Ви благодарам за вниманието“.
