„Западните бугарски покраини – историја и перспективи“

На 8 ноември, Денот на западните покраини, во големата сала „проф. д-р Марин Дринов“ на Бугарската академија на науките, во организација на Институтот за историски истражувања при Бугарската академија на науките, се одржа научна конференција „Западнобугарските покраини – историја и перспективи“, јавува БГНЕС.

На почетокот на конференцијата се прочитаа честитки од претседателот на Република Бугарија Румен Радев и пратеникот во Европскиот парламент г-дин Андреј Ковачев. Значајно беше присуството на министерот за надворешни работи на Република Бугарија г-дин Иван Кондов и експерти за надворешна политика кои внимателно ги слушаа сите извештаи и дискусии кои траеја повеќе од 9 часа.

На конференцијата беа презентирани 25 научни извештаи во кои претставници на научната заедница, поранешни дипломати, јавни личности и новинари детално ги презентираа речиси сите аспекти од минатото, сегашноста и перспективите на бугарското национално малцинство во Србија во контекст на внатрешно-политичките услови во Бугарија и поранешна Југославија и геополитичките услови во Европа и на Балканот кои во изминатите 104 години ја определија судбината и перспективите на Бугарите во Западните покраини.

Во дискусиите и коментарите на извештаите, главното прашање што се постави не беше само денационализацијата, туку и осиромашувањето и одселувањето на бугарското население, што доведува до депопулација на бугарските региони, но и она што Бугарија, сега како членка на Европската Унија и НАТО, мора да направи во новата реалност за да им помогне на Бугарите во Западните покраини да опстанат и да се развиваат. А контрапрашањето, што би дозволила да прави денешна Србија со оглед на нејзините вековни стратешки цели во овој регион и нејзината сè уште нејасна надворешнополитичка ориентација?

Имаше критики за бугарската надворешна политика, која, според изјавата на поранешен дипломат, не очекувала распад на Југославија и не развила јасен, национално одговорен и навремен став по прашањето за статусот и правната сукцесија на Западните бугарски покраини за времето по распадот на Југославија.

Втората критика беше за „безусловната и безрезервна“ поддршка на Бугарија за членството на Србија во Европската унија без контра-барања за безусловно почитување на правата на бугарското малцинство од страна на Србија. Ова не само што го доведе бугарското малцинство во ќорсокак и очај, туку и ги охрабри српските претензии за големо српско или српско-шопско малцинство и бројни провокативни културни и црковни акции од двете страни на границата.

Сериозна тревога и загриженост беше изразена за антибугарскиот говор на омраза што звучи во српските медиуми, антибугарските митови за тнр. „Сурдулички маченици“ кои поттикнуваат омраза и чувство на вина и одмазда меѓу Бугарите и Србите.

На конференцијата се слушнаа доста конкретни и добронамерни предлози како да им се помогне на Бугарите во Западните покраини.

Институтот за историски истражувања при БАН се обврза да ги објави извештаите од научната конференција во посебен зборник.

Забележливо беше дека повеќето од учесниците останаа до крајот на конференцијата и со големо внимание ги следеа и учествуваа во дискусиите.