Со Извештајот ЕП го брани македонскиот идентитет – уривајќи ја југо-советска БЈРМ и држејќи ја Северна Македонија вон “српскиот свет”

Пишува: Ивон Величковски

1. Ова е спротивно на волјата (или задачата) на партиите во Скопје.

Оти тоа, меѓу другото, значи:

– Отворање на архивите на југословенските тајни служби, со што настанува…

– Оттргнување на Северна Македонија од проекцијата на т.н. “српски свет” или нејзината алтернатива “српски интегризам”, и преку тоа…

– Оттргнување на Скопје од Белград, Бања Лука (и Будимпешта) за запирање на руското црковно-инфо-политичко и кинеското економско-политичко малигно влијание.

Резултат: Ниту ВМРО-ДПМНЕ/СДСМ ќе функционираат како скопски подружници на СНС/СПС, ниту МПЦ-ОА ќе се инструментализира по моделот на СПЦ.

2. Веќе посочив(ме) дека сестринските партии на ВМРО-ДПМНЕ и СДСМ ја разбија “заедничката надворешна политика” на Владата и обете партии. Оти Брисел, Париз, Берлин… но и Лондон и Вашингтон извлекоа поуките од 1990-тите.

Тогаш Скопје го вметна македонскиот јазик, историја и идентитет во спорот со Атина.

Резултат: Преспанскиот договор ги потврди на ист начин како и при воспоставувањето на меѓународниот поредок по Втората светска војна.

Затоа, впрочем мешовита историска комисија на Северна Македонија и Грција и во моментот ги усогласува разликите по историските прашања.

Но за тоа сите молчат – и партиите и медиумите.

3. Во обид да произведат билатерален спор со Софија и да ја саботираат Преговарачката рамка, ВМРО-ДПМНЕ и СДСМ по моделот од 1990-тите се обидоа да ја протнат антиквизацијата во Извештајот на ЕП преку “многувековен” јазик и идентитет и тивко го загрозија самиот Преспански договор (кој е целина со Рамковниот и Договорот за добрососедство).

Резултат: ЕП, со едногласност на нивните сестрински партии, им ја презре играта и сега успех би било да нема амандман пред македонскиот јазик и идентитет – кои впрочем се признати со сите досега ратификувани договори со ЕУ. Во Извештај кој никогаш не се занимавал со јазик и идентитет.

4. Со тоа ЕП им порача на Мицкоски и Филипче дека Брисел ја познава играта на Вучиќ да “решава” проблеми кои не постојат за да биде “конструктивен”. Тоа своевремено го разбраа Груевски и Заев.

Се на се, целата “драма” околу амандманите е сведена на оставена подотворена врата партиските раководства во “Белата палата” и “Бихаќка” да “спасуваат образ” бегајќи од стапицата што самите (си) ја поставија на штета на македонскиот народ.

5. За да го сокријат поразот на усогласената анти-интеграциска политика на Скопје, сега ќе го проблематизираат пописот кој дел Македонци го бојкотираа по повик на – тогашната опозиција.

Ниту еден Македонец и воопшто припадник на нацијата на Северна Македонија не смее да дозволи цената на нивната намерна грешка да ја плаќаат 2 милиони граѓани на РСМ.

Особено не со држење лажни теми – за Скопје да остане на дистанца од Брисел, за да чека на Белград.

Границата на власта на Белград за европско и евроатланско Скопје е до Табановце.