Забранувањето книги е зла прокоба за секој режим
Пишува: Иван Николов, прв човек на КИЦ Босилеград/ БГНЕС
По повод Денот на Западните покраини – 8 ноември, на 8 ноември 2023 година во 18:00 часот во салонот на КИЦ „Босилеград“ требаше да се одржи уште една комеморативна вечер на која, меѓу другото, требаше да биде представена книгата на Едвин Сугарев „Елегија за Краиштето. Судбината на Бугарите во Западните покраини“.
Во врска со претходна постапка против мене како претседател на КИЦ „Босилеград“, поведена претходниот ден од Вишиот суд во Врање, во 14 часот и 10 минути, 8 цивилни полицајци од полициската управа Врања ненадејно упаднаа во КИЦ под изговор дека истражуваат и бараат предмети важни за кривична постапка според чл. 317, ст. 1 од Кривичниот законик на Република Србија, поттикнување национална, расна и верска омраза и нетрпеливост. Понатаму во наредбата пишува дека „на почетокот на јули 2023 година, влезот на споменатата книга бил забранет бидејќи содржела материјали против интересите на Република Србија, односно сепаратистички и сецесионистички ставови кои ги дискредитираат носителите на власта во Република Србија и БИА“!?
По детален претрес на сите простории на Центарот, беа запленети 23 примероци од книгата на Едвин Сугарев.
Воедно, на пунктот „Рибарци – Олтоманци“ повеќе од два часа се држени и вратени назад авторот на книгата Едвин Сугарев, копретседателот на ЦК „Западни покраини“ д-р Валентин Јанев, копретседателот на ВМРО Александар Сиди и Марија Цветкова, поранешна пратеничка во Народното собрание. Тие патувале кон Босилеград за да учествуваат на комеморативната вечер и претставувањето на книгата. Вратен е и уште еден автомобил во кој патувале бугарски државјани исто за претставувањето на книгата.
За случајот веднаш беа известени Генералниот конзулат во Ниш и амбасадорот на Република Бугарија во Белград, Петко Дојков, кои исто така биле на пат кон Босилеград.
На крајот, и покрај тензичната ситуација предизвикана од видно зголеменото полициско присуство на улиците на Босилеград, комеморативната вечер се одржа во полупразна сала во присуство на конзулите од Генералниот конзулат и амбасадорот Дојков. Повторно се присетивме на главните историски факти кои доведоа до окупација на Западните покраини, а беше цитиран и „Последниот збор на граѓаните на Босилеград“ од 15 октомври 1919 година, испратен до претседателот на Париската конференција, Жорж Клемансо.
Треба да спомнеме дека вечерта на 7 ноември полицијата во Босилеград по којзнае кој пат го предупреди и Димитар Димитров во неговиот дом бидејќи на својата куќа поставил плакати во врска со Денот на Западните покраини.
Самата книга на познатиот бугарски поет, политичар и дипломат Едвин Сугарев „Елегија за Краиштето- Судбината на Бугарите во Западните покраини“ е критички поглед на трагичната судбина на Бугарите во Западните покраини, за неговите набљудувања на настаните и личностите за време на неговиот четиригодишен дипломатски престој во Ниш. Скандалот со претресот на просториите на КИЦ и одземањето на книгата на Сугарев од страна на српската полиција е потврда дека изјавите и оценките дадени во книгата се точни. Всушност, нема ништо во книгата што не е веќе кажано и напишано на други места и во други прилики. Авторот користи извори и лични согледувања од кои вади свои заклучоци.
Што ја нервира српската страна, која летово двапати ја запре книгата на пунктот „Рибари“, иако се работеше за незначителни бројки – еднаш 50, а другиот пат само три, а сега отиде дури и на прелиминарно производство и претрес на КИЦ-от ?
Српските управувачи шират параноични стравови во српското општество од етничките малцинства, за кои веруваа дека ги загрозуваат темелите на српската државност. Згора на овие стравови и прогон врз имагинарни непријатели, тие се обидуваат да го мобилизираат српското општество околу нивниот концепт за создавање етнички чиста држава. Современите следбеници на оваа идеологија постепено ги рехабилитираа историските личности кои се залагаа за етнички чиста Србија и беа отворено профашистички, како Дража Михајловиќ, Милан Недиќ, Димитрије Лотиќ, Николај Велимировиќ, па стигнаа дури и до најголемиот криминалец против населението во Босилеград. – Коста Печанац, кој го запали Босилеград и околните села и уби беспомошни старци и деца на 15-16 мај 1917 година.
Загрижувачко е што во Србија е всаден хистеричен страв од Бугарија и Бугарите, а особено од отворањето на прашањето за одговорноста за катастрофата на бугарското малцинство во Србија. Сепак, не е шега да се уништи 100 илјадно бугарско малцинство за само еден век. Ако на ова се додаде и одговорноста за создавањето на македонизмот како антибугарска идеологија, јасно е дека белградските автори на оваа антибугарска политика немаат пат назад, но и немаат пат напред. Затоа се обидуваат да го замолчат секој што се обидува да размислува, зборува и пишува на оваа тема.
Забранувањето и уништувањето книги, како и прогонувањето на поети, новинари и интелектуалци, дефинитивно не е начин Србија да стане модерна европска земја. Ова е карактеристично за средниот век, инквизицијата и нацизмот од 30-те години на минатиот век.
Ако Србија сака да ги користи нивните средства, дефинитивно ќе ја сподели нивната судбина.
Фото: БГНЕС