Научниците од Кирило-Методиевскиот научен центар при БАН го одбележаа празникот Успение Методиево

На 6 април 885 година во Велеград, денешна Чешка, а тогаш Велика Моравија, завршил животниот пат на словенскиот просветител Методиј, архиепископ Моравски. Успение Методиево е важен ден како за христијанската духовна заедница, така и за словенската културна и писмена традиција, а оттаму и за заедничкиот европски идентитет. Свечено беше одбележан од Кирило-Методиевскиот научен центар при БАН и Чешкиот центар во Софија.

За време на прославата беше претставено изданието „Патот на Кирил и Методиј – просторни и културно-историски димензии“. Зборникот е дел од серијата „Кирило-Методиевски студии“ и е резултат на конференција организирана во рамките на проектот „Кирилометодикон“ на Кирило-Методиевскиот научен центар при БАН. Тој е и придонес кон развојот на Културната маршрута „Св. Кирил и Методиј“ на Советот на Европа.

Во оваа прилика да му оддадеме почит на првиот учител Методиј и да видиме како споменот и заедничкото дело со неговиот брат Кирил, во кои Бугарија има примарна улога и место, може да бидат присутни на картата на европските културни маршрути за да продолжат да служат на духовното, културното, па дури и економското воздигнување на денешните луѓе. Во програмата „За зборовите“ гостува проф. Славија Берлиева.

Проф. Берлиева: „Успение Методиево се чествува во Бугарија од памтивек, ако можам така да кажам, веќе два милениуми – од крајот на IX и почетокот на X век до ден-денешен. Навистина многу стар празник кој има посебно значење, бидејќи во еден момент од општоправославен, општословенски празник се претвора во специфичен бугарски. A тоа се случило на почетокот на XIII век, кога Бугарија ја востановува својата независност по византиското ропство и кога Трновската патријаршија се воздигнува како аналог на Охридската архиепископија, која до тој момент ги обединувала поробените бугарските земји од Василиј II.

Во едно дело што е составено за овој празник се гледа таа „бугаризација“ на култот кон Методиј, бидејќи таму се зборува за Методиј кој е „покровител на бугарското племе“, кој бил „роден Бугарин“ итн… Успение Методиево не се чествува во Западната црква, каде заедничкиот празник првпат бил воведен во 1346 година во Чешка во диецезата Оломуц, еден век подоцна станал празник и во Полска – 7 полски диецези го имаат во нивниот календар тоа заедничко сеќавање на Кирил и Методиј, но никаде нема Методиев празник. Секако, познато е дека за светецот е важен денот на неговата смрт, тоа е неговото раѓање во Господа, како што е објаснето, тоа е тогаш кога тој се вознесува и станува небесен застапник на своите следбеници… навистина овој празник е важен и многу бугарски“.